این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
عالم همه محو گل رخسار حسین است ، ذرات جهان درعجب از کار حسین است .
دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش ، یعنی که خدای تو عزادار حسین است
آبروی حسین به کهکشان می ارزد ، یک موی حسین بر دو جهان می ارزد ، گفتم
که بگو بهشت را قیمت چیست ، گفتا که حسین بیش از آن می ارزد